De kerk van Broekhuizenvorst

Rooms-Katholieke Parochie H. Naam Jezus
Kerkstraat 5871AP Broekhuizenvorst

Het oudste gedeelte van de kerk stamt waarschijnlijk uit de 13e eeuw. De eerste vermelding dateert van 1214. Opgravingen hebben aangetoond dat er een rechthoekig kerkje van 12 bij 6 meter heeft gestaan.
In het begin van de 13e eeuw werd begonnen met de bouw van de 47 meter hoge toren en in de 15e eeuw werd het priesterkoor tegen het zaalkerkje aangebouwd. Voor de heren van Ooijen werd aan de zuidzijde een kleine kapel gebouwd. In 1535 werd het schip verbouwd en vergroot. In de loop der eeuwen werd de kerk verschillende malen gerestaureerd, onder andere in 1684, 1880-1884, 1920-1930. In 1929 werd aan de zuidzijde van het priesterkoor een sacristie aangebouwd. De vroegere
sacristie werd kinderkapel. In 1913 kwam er een nieuw orgel en in 1914 een preekstoel en drie nieuwe altaren. De kerk bevatte destijds fraaie muurschilderingen, beelden en een prachtige kruisweg


Op 23 november 1944 werd de kerk door de terugtrekkende Duitse soldaten opgeblazen en totaal verwoest. De historische muurschilderingen verdwenen met de ingestorte muren. Behalve de kerk ging de hele kerkinventaris, met uitzondering van de rijke schat aan kunstvoorwerpen, verloren.
( foto afkomstig van kerkgebouwen-in-limburg.nl )

De kerk werd herbouwd naar een ontwerp van A. Swinkels. Als noodkerk fungeerde in de tussentijd een cafézaal. De gerestaureerde en deels vergrote kerk werd op 8 december 1949 door oud dorpsgenoot Mgr. Hanssen geconsacreerd. Ook de toren was toen al gebouwd. De kerk heeft de vorm van een kruis.
In 1996 vond een renovatie plaats van dak en toren, en in januari 2001 werd Oud Kevelaer afgebroken en werd er een nieuwe trap aangelegd naar het orgel en ocsaal.

De kerk was oorspronkelijk toegewijd aan de Salvator Mundi, maar werd om onbekende reden in 1801 toegewijd aan de Heilige naam Jezus.
In de toren bevinden zich 3 klokken: de Mariaklok, 1000 kg uit 1411, de St. Annaklok, 98 kg uit 1520 en de Salvator Mundiklok, 850 kg uit 1520.
Van zeer oude datum zijn ook de Romaanse doopvont (uit ongeveer 1200) en het hardstenen wijwatervat. Van bijzondere waarden zijn ook enkele houten beelden en de Calvariegroep.


Na de wederopbouw zijn prachtige, geschonken, gebrandschilderde ramen aangebracht door J. Eggen (1949-1951), J. ten Horn (1949-1950) en A. Maas (1959).
( foto afkomstig van www.kerkgebouwen-in-limburg.nl )

Op de site: www.glasmalerei-ev.de/pages/b45/b45.shtml worden aan de hand van foto's beschrijvingen van de ramen gegeven.
Er is een complete beschrijving van alle glasschilderkunst in Limburg beschikbaar.

In 1950 werd ook het in 1944 verloren gegane orgel vervangen.
De in keramiek uitgevoerde kruiswegstaties zijn van W. Van Hoorn (1952).
Op 21 december 2000 werd het eeuwenoude St. Annabeeldje weer in de kerk teruggeplaatst.


Naast de ingang van het kerkhof staat een voormalige kosterswoning.

Rondom de kerk ligt een kerkhof, omgeven door een kerkhofmuur met kleine schietgaten uit de 17e eeuw.
In de kerkhofmuur zijn eeuwen oude grafstenen ingemetseld. Op het kerkhof staan hardstenen grafkruisen.

Renovatie blijkt noodzakelijk (april 2012)
Het kerkbestuur van Broekhuizenvorst wil het kerkgebouw zowel van binnen als van buiten grondig restaureren. Door onder andere vocht, slecht voegwerk, afbladderend stucwerk, een versleten verwarmingsinstallatie, is een grondige renovatie van het gebouw noodzakelijk. Het gaat hierbij om een meerjarenplan. Eerst wordt de binnenkant van de kerk onder handen genomen. De totale restauratie inclusief de renovatie aan de buitenkant zou plaats moeten vinden vóór 2018 en gaat ongeveer 900.000 euro bedragen. Er is subsidie aangevraagd bij de Rijksdienst voor Monumenten.
Zoals hierboven is aangegeven, is de kerk in de oorlog verwoest en daarna herbouwd, maar goede materialen waren niet altijd voorhanden.
Slecht voegwerk en versleten bakstenen in de buitenmuren moeten worden vervangen. Hetzelfde geldt voor hardstenen natuurelementen.
De weersinvloeden hebben jarenlang vrij spel gehad op en in de kerk. Het gevolg is dat de kerk nu geconfronteerd wordt met veel vocht en zout in de muren en daardoor bladdert het stucwerk in het portaal af. Er was na de oorlog een groot tekort aan materialen. Het materiaal dat destijds werd gebruikt had niet de juiste samenstelling.
Ook de verwarmingsinstallatie is versleten en dient op korte termijn te worden vervangen. Dat geldt ook voor de elektrische installaties. Bovendien zijn de sanitaire voorzieningen beneden niveau.
Het priesterkoor staat te hoog en men wil die verlagen waardoor er ruimte ontstaat die gebruikt kan worden bij eventuele uitvoeringen.
Het kerkbestuur wil het gebouw in de toekomst ook gebruiken voor concerten, lezingen en tentoonstellingen. Dergelijke activiteiten moeten wel passen binnen het karakter van de kerk.
In een zijbeuk van de kerk is een gedachteniskapel ingericht. De Mgr. Schraven stichting heeft zich daarvoor ingezet. In de kapel wordt het levensverhaal van Mgr. Schraven en zijn inzet voor de waardigheid van de vrouw uitgebeeld.
Kunstenaar Jan Haen, pater redemptorist, heeft een wandschildering voor de kapel ontworpen. Deze wandschildering is in augustus 2012 gerealiseerd in de vroegere 'kinderkapel'.

Vooral de kleuren in het ontwerp vallen op. Haen heeft gekozen voor kleuren die kenmerkend zijn voor China.
Het bijzondere van de werkwijze van pater Haen is het collectieve karakter. Hij werkte samen met een groep vrijwilligers. Daarom hebben ook vrijwilligers uit Broekhuizenvorst en omgeving meegewerkt om in deze gedachtenisruimte een bijzonder kunstwerk te maken.

Voor meer informatie: www.kerkgebouwen-in-limburg.nl