Wim en Mia van der Linden

Wim en Mia van der Linden zijn vooral bekend geworden omdat zij samen de redactie van de “Mini-Koerier” hebben verzorgd. Mia heeft dat eerst 25 jaar alleen gedaan, en Wim heeft haar daarbij, als het druk was, na zijn werk mee geholpen.
De “Mini-Koerier” is de dorpskrant voor Broekhuizen/vorst, en is ontstaan vanuit de kerk in Broekhuizen. Er wordt onder andere verenigingsnieuws, parochienieuws en advertenties in gepubliceerd.

In de jaren 60 van de vorige eeuw werden het kerknieuws en later ook nieuwsberichten van enkel e verenigingen in Broekhuizen verspreid via het “Parochienieuws”, dat wekelijks in de kerk werd uitgedeeld. Toen kapelaan Janssen stopte met de uitgifte van het blaadje nam het gemeentebestuur op zich om het voorbestaan te waarborgen. De toenmalige wethouder Louis (Lowie) Pennings kreeg de opdracht daarvoor te zorgen, en teven te zorgen voor uitbreiding naar beide dorpen.
Pennings bracht het idee in tijdens een kaartavond dat de leden van het kerkbestuur van Broekhuizen samen met de pastoor regelmatig hielden en waarbij eveneens gesproken werd over het wel en wee van de parochie.
Pennings kwam met het idee om Mia van der Linden-Cremers te vragen of zij in staat was wekelijks de kerkberichten en eventueel ook andere plaatselijke mededelingen te gaan samenvoegen tot een wekelijkse uitgave die dan huis aan huis zou worden verspreid.
Een groepje mensen onder leiding van Pennings ging aan de slag.
In december 1969 werd door Pennings samen met Hub Voesten een plan van aanpak ontwikkeld.
En zo is de “Mini-Koerier” ontstaan. De naam is bedacht door Sraar van Meijel, toenmalig directeur van de Rabobank.

Mia was in 1968 getrouwd met Wim van der Linden, en was bereid het blaadje te typen en te stencilen. Wim komt uit Rotterdam, waar hij werkzaam was in een magazijn voor huishoudelijke artikelen. Toen hij Mia leerde kennen is hij naar Broekhuizen verhuisd.
Vanaf het begin was Wim de man die technisch en redactioneel het blad samen met Mia verzorgde. Pennings en Vousten zouden de boekhouding doen. Ook andere vrijwilligers kwamen helpen. Kinderen ui t Broekhuizen en Broekhuizenvorst bezorgden het blad bij de mensen thuis.

De “Mini-Koerier” werd in 1970 een abonnementenblad. Het bestond ui t losse vellen, en kostte 2,50 gulden.
Maar ook verenigingen en bedrijven maakten steeds vaker gebruik van het blad om hun nieuws en advertenties te plaatsen

Omdat Mia het door haar verslechterende gezondheid niet meer aan kon het blad alleen te maken, kreeg ze hulp van twee dames uit Broekhuizen en Broekhuizenvorst. Wim stopte met zijn werkzaamheden om Mia te ondersteunen in haar dagelijkse werkzaamheden. Ze is in 1996 overleden, waarna Wim het werk voor de “Mini-Koerier” zonder haar voortzette.

In de loop van de tijd is er wel het een en ander veranderd. Werd vroeger van de stencilmachine gebruik gemaakt, tegenwoordig is het gebruik van de computer onmisbaar. En werden in het verleden teksten op bierviltjes en enveloppen geschreven, nu komen teksten en advertenties via e-mail binnen.
Maar de opmaak gebeurde door Wim met knip- en plakwerk nog wel handmatig, waardoor de productie 4 tot 5 dagen per week kostte.
Medio 2010 zijn er 700 abonnees.
Wim zag zich om gezondheidsredenen gedwongen per juli 2010 te stoppen met de “Mini-Koerier”. Hij heeft zich ruim 40 jaar met hart en ziel voor het blad ingezet.
De productie is daarna overgenomen door Adfold in Broekhuizenvorst.

Naast de werkzaamheden voor de “Mini-Koerier” is Wim vele jaren koster geweest van de parochie in Broekhuizen.
Ook verzorgde hij drukwerk voor vergaderingen en activiteiten van verenigingen, zoals voor de KBO en voor de parochie.

Wim is op 14 januari 2011 overleden.

(De tekst is een bewerkte versie van de publicatie in HALLO nieuws van 17 juni 2010 en is tevens ontleend aan de herinneringen van Hay en Fien Reintjes en Hub Voesten, die in de “Mini-Koerier” van 15 juli 2010 zijn gepubliceerd. Die uitgave is in het bijzonder aan Wim van de Linden gewijd.)